......اوف شدنم

اینم از قیافه ی دنیز بعد از به یاد آوردن...اوف ها...

اوف اول:

زمین خوردنت تو حیاط بابابزرگ بابا

اوف دوم:

تو جلفا که رفته بودیم خونه ی دایی بابا واسه عید دیدنی شما نشسته بودین تو بغل آنا.چون اون هم مشغول صحبت کردن بود تو از این فرصت استفاده کرده و چاقو رو برداشته بودی و مشغول بریدن انگشت شست نازنین ات شده بودی.

اصلا هم جیک ات در نمی یومد.........

اون موقع متوجه شدم که سیب توی بشقاب خونی شده بود و خون داشت از دستت بیرون میومد.

هر موقع که جای زخماتو می دیدی دروغکی گریه میکردی و میگفتی:

لولاااااا شنده اوف اولموشااااااااااان  ؟؟؟؟؟؟؟/

دنی ده اوف اولوب .بی ژحمت دنی یه چسب ویر توخداسین.