.......تلاش برای راه رفتن

دخملی ناز مامان از 7 ماهگی آروم آروم خودشو رو زمین می کشیدطوری که کم مونده بود لباسهات پارهبشن.بعد از این خزیدن ها یهو توی 91/9/3 شروع کردی به چهار دست وپا راه رفتن .اونقدرنازراه میرفتی تند و سریع از این ور به اون ور.اگه با هم سن و سالهات مسابقه ی دوی اون چنینی می ذاشتنمطمئن بودم که اول اول می شدی. ماشاالله ماشاالله دخمل زرنگی بودی.....

درست 3 روز مونده به اولین تولدت شروع به راه رفتن کردی.تاتی پاتی راه می رفتی اونقدر بامزه بودی کهقند تو دل مامان آب می شد.هی زمین می خوردی وبلند می شدی.همین الانش هم که 19 ماهه شدیوقتی داری راه می ری اصلا جلوی پاتو نگاه نمی کنی.همچین با هیجان می دویی که اگه جلوی پات چاههم باشه نمی بینی.(عین پت و مت) خودتو به در ودیوار می کوبی.

ناگفته نمونه :

تا به حال کسی تورو در حالت نشسته ندیده از بس که راه می ری  ومی دویی.از صبح که چشمات و بازمی کنی تا شب که بخوای بخوابی فقط سرپا وایمیستی حتی صبحانه و ناهار وشامت رو هم ایستادهمی خوری.